Στις αρχές του 2014, η Έλα Ντάρλινγκ, 31 ετών, πορνογραφική ηθοποιός, κατέγραψε την πρώτη της ερωτική σκηνή εικονικής πραγματικότητας (VR). Ήταν σε έναν κοιτώνα κολεγίου στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ ντυμένη με μαγιό και ψηλές αθλητικές κάλτσες. Κάθισε σε ένα διπλό κρεβάτι, δίπλα σε ένα ξύλινο γραφείο και μίλησε στην κάμερα σαν να ήταν πραγματικό πρόσωπο. Δεν υπήρχε ιστορία και άλλοι ηθοποιοί.
Η κυρία Ντάρλινγκ κινηματογραφούσε πορνογραφία από τα 22 της και πήρε τη δουλειά της στα σοβαρά. Ήταν δική της ευθύνη να πείσει το κοινό να συνδεθεί μαζί της σωματικά και συναισθηματικά. Δοκίμασε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της ερμηνείας φετίχ της δουλείας και της ερωτικής ηλεκτροδιέγερσης («ηλεκτρόσεξ») σε άλλη γυναίκα. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το τι έκανε για να δελεάσει και να εμπλακεί, τα αποτελέσματα ήταν πάντα ηδονοβλεψικά, αφού πάντα υπήρχε μια οθόνη που χώριζε εκείνη και τους θαυμαστές της.
Αυτή τη φορά, όμως, ήταν διαφορετική. Το VR, η εικονική πραγματικότητα δηλαδή, χρησιμοποιεί πολλούς φακούς κάμερας για να καταγράψει την ίδια σκηνή από εκατοντάδες γωνίες. Όταν οι λήψεις ενώνονται μεταξύ τους, ο θεατής έχει μια άποψη 180 ή 240 μοιρών του δωματίου και την αίσθηση ότι είναι εκεί και συμμετέχει. Μόλις η κυρία Ντάρλινγκ είδε τη σκηνή που κατέγραψε, ήξερε ότι η εικονική πραγματικότητα θα ήταν μια ριζική αλλαγή στη δουλειά της και στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας ενηλίκων.
