Η εικονική πραγματικότητα (VR) έγινε γρήγορα υποστηρικτής για την έκθεση των Τεχνών και των πολιτιστικών οργανισμών. Ως έννοια, η εικονική πραγματικότητα μπορεί να προσομοιώνει τόσο πραγματικά όσο και φανταστικά φυσικά περιβάλλοντα με τρόπο που να αντανακλά πολύ υψηλό επίπεδο πολυαισθητηριακού ρεαλισμού. Μπορεί δηλαδή να επηρεάσει τις οπτικές, ακουστικές, απτικές, ακόμη και τις οσφρητικές και γευστικές αισθήσεις των χρηστών. Τι αντίκτυπο έχει όμως κάτι τέτοιο για τα μουσεία και τους πολιτιστικούς οργανισμούς και πώς μπορεί να βοηθήσει τις τέχνες;
Οι δραστηριότητες αναψυχής μέσω της εικονικής πραγματικότητας ως καλλιτεχνική απάντηση στην καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς χρησιμεύουν ως ένα σημαντικό εργαλείο: αποτελούν συμβολικές αναπαραστάσεις της ύπαρξης της κοινωνίας και πολλών καλλιτεχνικών έργων με σκοπό να διασωθεί η δημόσια μνήμη τους.
Αν και η δημιουργία εμπειριών εικονικής πραγματικότητας που σχετίζονται με την πολιτιστική κληρονομιά εγείρει κάποια ηθικά ζητήματα, όπως είναι η προοπτική, η πολιτική άποψη και η προσβασιμότητα, υπάρχουν αρκετά πλεονεκτήματα. Η προϋπόθεση είναι η σαφής σήμανση των εμπειριών VR βασισμένων σε ένα πρωτότυπο έργο, και η παρουσίαση του σαν μια εντελώς ουδέτερη αναπαράσταση, καθώς και η παροχή αντικρουόμενων θεωριών ή πτυχών της αναπαράστασης στους θεατές, ώστε να μπορούν να κάνουν τον δικό τους σχολιασμό. Με μία ουσιαστική συνεργασία μεταξύ όσων εμπλέκονται στη δημιουργία VR και τους ιστορικούς μπορεί να δημιουργηθεί μια επαρκώς αληθινή VR εμπειρία που θα αντικατοπτρίζει την κουλτούρα της χώρας.
