Η νέα εποχή της εικονικής πραγματικότητας βρίσκεται προ των πυλών και όλοι οι φιλόδοξοι gamers ανυπομονούν να φορέσουν το πολυπόθητο headset, ταξιδεύοντας στους πιο φανταστικούς και συνάμα ρεαλιστικούς κόσμους. Σίγουρα, οι συσκευές VR θα φέρουν μεγάλες αλλαγές τόσο στην βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών, όσο και στον τρόπο προσέγγισης των τίτλων που τις υποστηρίζουν. Προκειμένου όμως να γίνουν όλες αυτές οι ουσιαστικές και βαρυσήμαντες αλλαγές στον κόσμο του gaming, υπάρχει και η αντίστοιχη προδιεργασία. Τι συνέπειες όμως θα έχει αυτή η νέα εποχή στους παίκτες; Πώς εφαρμόζεται η εικονική πραγματικότητα στα μάτια μας; Και τι συμβαίνει στον εγκέφαλο και το σώμα μας ενώσω εμείς ταξιδεύουμε σε μέρη άγνωστα και ωραία;
Με αφορμή λοιπόν τον ερχομό των συσκευών VR, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για κάποιες “λεπτομέρειες” στις οποίες ίσως θα πρέπει να δώσουμε λίγη παραπάνω σημασία πριν φορέσουμε με υπερηφάνεια τα “κράνη” της εικονικής πραγματικότητας και χαθούμε στον κόσμο των αγαπημένων μας τίτλων. Θα εξηγήσω λοιπόν έναν προς έναν τους λόγους ανησυχίας, αλλά και την λογική σύμφωνα με την οποία δεν πρέπει να αγνοήσουμε τις προειδοποιήσεις και τις οδηγίες χρήσης των δημιουργών της συσκευής.
Φορώντας μια μάσκα VR, αυτόματα η προσοχή μας εστιάζει μονάχα σε ό,τι βλέπουν τα μάτια. Κάπως έτσι, το κεφάλι μας μεταφέρεται σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο απ’ ότι στην πραγματικότητα, με διαφορετικές συνθήκες, δράση, τρόμο, τρεχάλα, πιστολίδι, εξερεύνηση και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες. Την ίδια στιγμή όμως, το σώμα μας, βρίσκεται στον πλανήτη Γη, καθισμένο σε έναν καναπέ με τις συνθήκες του σπιτιού που όλοι γνωρίζουμε και έχουμε συνηθίσει. Έτσι λοιπόν, είναι προφανές πως έχουμε να κάνουμε με μία ψυχοσωματική αντίθεση.
Φανταστείτε να βρίσκεστε στον εκατοστό όροφο ενός κτηρίου, στην άκρη της ταράτσας, κοιτώντας κάτω αντικρίζοντας το χάος που καταλήγει σε μια κεντρική λεωφόρο. Αυτόματα ο εγκέφαλος επανδρώνει τα απαραίτητα αντανακλαστικά και τις αντιδράσεις ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, πόσο μάλλον δε, σε όσους έχουν υψοφοβία ή κάτι αντίστοιχο. Παρ’ ότι ο παίκτης βρίσκεται καθισμένος στον καναπέ του, νιώθει έντονα πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί αγκαλιά με τα οχήματα της λεωφόρου σε μια πιθανή πτώση, και αυτός ακριβώς είναι ο φόβος που τον κάνει να αντιδρά με διάφορους τρόπους, όμως στην ουσία βρίσκεται ασφαλής στον καναπέ του σπιτιού του.
Tο μυαλό σκέφτεται και λειτουργεί εντελώς διαφορετικά απ’ ότι το σώμα, πράγμα που δεν έχει συνηθίσει να κάνει ένας μέσος ανθρώπινος οργανισμός.
Με άλλα λόγια, εκείνη την δεδομένη στιγμή, το μυαλό σκέφτεται και λειτουργεί εντελώς διαφορετικά απ’ ότι το σώμα, πράγμα που δεν έχει συνηθίσει να κάνει ένας μέσος ανθρώπινος οργανισμός. Το αποτέλεσμα αυτής της ψυχοσωματικής αντίφασης μπορεί να μην φανεί την δεδομένη στιγμή, όμως σίγουρα αν συνεχίσουμε να βιώνουμε στην εν λόγω αντίφαση για πολύ ώρα, ο οργανισμός θα αναγκαστεί να αντιδράσει μέσα από έντονο πονοκέφαλο, ναυτία, μέχρι λιποθυμία και οπτικές παρενέργειες. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο θα πρέπει ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αφαιρούμε την συσκευή από το κεφάλι μας, ακόμα και αν δεν νιώθουμε απολύτως καμία ενόχληση.
Είναι κάτι πολύ σημαντικό, που ενδεχομένως να αψηφούν ή να απαξιώνουν οι παίκτες, νομίζοντας πως πρόκειται για ακόμα μια αχρείαστη και ανούσια προειδοποίηση την οποία μπορούν εύκολα να αγνοήσουν δίχως να δεχτούν καμία συνέπεια.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που δοκίμασα το Crescent Bay, το πειραματικό headset της Oculus για τους καταναλωτές. Μέσα σε 20 λεπτά είχα μεταφερθεί σε περίπου 7 διαφορετικούς κόσμους, με εντελώς διαφορετική θεματολογία και συνθήκες για τον κάθε έναν. Σε κάθε φορά που άλλαζε το σκηνικό είχα μια εντελώς διαφορετική αίσθηση, φόβο, δέος, περιστασιακή τρομάρα, περιέργεια, χαρά, λύπη, ένταση και άλλα παρόμοια. Χωρίς να χρειαστεί να κάνω σχεδόν τίποτα, παρά μόνο να παρατηρώ το εκάστοτε περιβάλλον – καθώς η δοκιμή εστίαζε στην επίδειξη και όχι σε κάποιο παιχνίδι – οι μεταβολές στην ψυχολογία και τις σκέψεις ήταν έντονες και γρήγορες. Όταν λοιπόν τελείωσε η δοκιμή και χρειάστηκε να βγάλω το headset, μου πήρε πολύ ώρα μέχρι να συνειδητοποιήσω πως έχω επιστρέψει στα πάτρια εδάφη και τον πλανήτη Γη.
Μάλιστα, όταν ξεκίνησα να μιλάω με τον James Redner, υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας της Oculus VR, χρειάστικα κάποια ώρα μέχρι να καταλάβω πως δεν απευθύνομαι σε ήρωα βιντεοπαιχνιδιού και πρόκειται για μια πραγματική συνέντευξη σε γραφείο! Εκείνος ωστόσο αφού γέλασε με την αντίδραση μου, ανέφερε πως το φαινόμενο είναι συχνό και συνέβη στους περισσότερους δοκιμαστές της συσκευής. Ο λόγος; Όταν δεν έχει συνηθίσει ο οργανισμός τέτοιες απότομες μεταβολές περιβάλλοντος και συνθηκών, θέλει αρκετό χρόνο μέχρι να προσαρμοστεί και πάλι στην πραγματικότητα, και το αντίστροφο.
Αν παρατηρήσουμε καλά μια οποιαδήποτε συσκευή VR, θα δούμε πως σε ένα κεντρικό σημείο διαθέτει μια μικρή οπή, από την οποία μπορεί να περάσει μια πολύ μικρή δεσμίδα φωτός του περιβάλλοντος. Αυτό δεν πρόκειται για κάποιο λάθος ή κάποια έλλειψη στον σχεδιασμό της μάσκας, αλλά για μια επιτηδευμένη τεχνική, μέσα από την οποία γίνεται πιο ομαλή η προσαρμογή του παίκτη από την πραγματικότητα στο VR.
Όταν λοιπόν μπαίνει έστω και μια δεσμίδα φωτός μέσα στην μάσκα, ο εγκέφαλος δεν αφήνεται εντελώς στην ψευδαίσθηση που προσφέρει ο εικονικός κόσμος, κρατώντας μια επαφή με την πραγματικότητα. Όμως ακόμα και αυτή η επαφή, έπειτα από μερικά λεπτά αφομοιώνεται από τον εγκέφαλο και συνηθίζεται, με αποτέλεσμα να βυθιστούμε στα βαθιά νερά μιας διαφορετικής πραγματικότητας, αν κάνουμε παρατεταμένη χρήση του headset. Γι’ αυτό ακόμα και ο τρόπος που εφαρμόζεται στο κεφάλι μας είναι σημαντικός. Μέχρι και το βάρος του headset είναι υπολογισμένο έτσι ώστε να μην θεωρηθεί καθόλου αμελητέο βάρος στο κεφάλι μας, υπενθυμίζοντας για ακόμα μια φορά την ύπαρξη μιας διαφορετικής πραγματικότητας…για να μην ξεχνιόμαστε.
Με βάση τα αντανακλαστικά ενός συνηθισμένου οργανισμού, το πρώτο πράγμα που θα κάνετε εκείνη την στιγμή είναι να τρέξετε προς μια κατεύθυνση. Αποτέλεσμα; Στην καλύτερη περίπτωση να συγκρουστείτε με τον πρώτο τοίχο που θα συναντήσετε.
Αφήνοντας για λίγο το ψυχολογικό κομμάτι, ας δούμε τι γίνεται με το σωματικό. Οι οδηγίες των περισσότερων συσκευών VR (εκτός από εκείνες που διαθέτουν ειδικούς διαδρόμους) συνιστούν στους χρήστες να κάθονται σε καρέκλα, καναπέ, ή όπου αλλού μπορούν, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Αυτό προφανώς δεν γίνεται για λόγους βολής ή επιπλέον άνεσης, αλλά καθαρά για πρακτικούς λόγους. Φανταστείτε να παίζετε όρθιοι Call of Duty φορώντας μια VR συσκευή, και σε μια στιγμή που έχετε καμπερωθεί για τα καλά στο καλύτερο σημείο για sniper να δείτε πίσω σας ένα κοπάδι εχθρών να εισβάλλουν.
Με βάση τα αντανακλαστικά ενός συνηθισμένου οργανισμού, το πρώτο πράγμα που θα κάνετε εκείνη την στιγμή είναι να τρέξετε προς μια κατεύθυνση. Αποτέλεσμα; Στην καλύτερη περίπτωση να συγκρουστείτε με τον πρώτο τοίχο που θα συναντήσετε. Όταν λοιπόν ήμαστε καθιστοί, ο εγκέφαλος πέρα από την εντολή “τρέχα” θα δώσει και την εντολή “σήκω”, οπότε σε αυτό το μικρό μεσοδιάστημα έχουμε λίγο χρόνο να το ξανασκεφτούμε πιο λογικά, συνειδητοποιώντας την οξύμωρη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Όπως φαίνεται λοιπόν, οι αντιθέσεις και οι ψυχοσωματικές εναλλαγές συνεχίζονται, φέρνοντας σύγχυση στο κεφάλι του παίκτη, ενώ όπως γνωρίζουμε καλά σε κάθε δράση υπάρχει και η αντίστοιχη αντίδραση. Με την ίδια ακριβώς λογική, στην παρατεταμένη έκθεση του παίκτη στην εικονική πραγματικότητα, ο εγκέφαλος και το σώμα αντιδρούν, ενεργοποιώντας την άμυνα του οργανισμού προκειμένου να μας προφυλάξουν. Αυτό όμως μπορεί στην δική μας γλώσσα να μεταφράζεται σε ζαλάδες, ναυτία και άλλες παρενέργειες τις οποίες μπορούμε να αποφύγουμε αν χρησιμοποιούμε σωστά τις συσκευές VR.
Ακόμα λοιπόν και αν δεν νιώσετε την παραμικρή ενόχληση εκείνη την στιγμή, ακόμα και αν πιστεύετε πως “το ‘χετε” και “αντέχετε” ή οποιαδήποτε άλλη σκληροπυρηνική δήλωση, καλό είναι να μην αγνοήσετε τα δεκάλεπτα διαλείμματα ανά μισή ώρα και όλες τις υπόλοιπες οδηγίες χρήσεως της συσκευής VR. Μπορεί να ακούγεται τετριμμένη η συμβουλή, αφού κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τις υπόλοιπες πλατφόρμες αυτή την στιγμή, όμως λαμβάνοντας υπ’ όψη πως πρόκειται για μια εντελώς καινούργια και διαφορετική εμπειρία, μέσα από μια εντελώς διαφορετική τεχνολογία, καλό θα είναι να ήμαστε λίγο προσεκτικοί…τουλάχιστον στην αρχή.
Πηγή: IGN GREECE